Γεια σας! Είμαστε μια ομάδα εθελοντών που είχαν την τύχη να περάσουν δύο εβδομάδες, τον Αύγουστο του 2018, στο γοητευτικό χωριό του Αγ. Λαυρεντίου για την αποκατάσταση 18 ιστορικών βρυσών, με την υποστήριξη της μη κυβερνητικής οργάνωσης ‘Citizens in Action’. Στα άρθρα που ακολουθούν προσπαθήσαμε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας και να προσφέρουμε τις συμβουλές μας στους επισκέπτες και τους μελλοντικούς εθελοντές του χωριού. Ελπίζουμε να απολαύσετε την ανάγνωση, και, ποιος ξέρει, ίσως στο τέλος σκεφτείτε να ταξιδέψετε σε αυτό το φιλόξενο χωριό της Ελλάδας.

Οι βρύσες και η εθελοντική μας προσφορά
Ο Αγ. Λαυρέντιος κοσμείται από περίπου 30 βρύσες, με σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ζωής του χωριού. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της κοινότητας, Ιωάννη Αγαπητό, οι παλαιότερες βρύσες χρονολογούνται από το 1780, ενώ οι 10 νεότερες, και πιο μοντέρνες αρχιτεκτονικά, δημιουργήθηκαν μετά το 1930.

sdr

Οι βρύσες φέρουν συνήθως το όνομα εκείνων που τις έχτισαν, χρηματοδότησαν τη δημιουργία τους ή ζούσαν γύρω από αυτές. Αν και τα ονόματα ορισμένων βρυσών ξεχάστηκαν στην πάροδο του χρόνου, η κοινότητα διατηρεί αρχείο με όσα ονόματα παραμένουν στη μνήμη των κατοίκων*. Όπως μας εξήγησε ο κος Αγαπητός, στο παρελθόν, που το χωριό δεν διέθετε κεντρικό σύστημα ύδρευσης, οι βρύσες αποτελούσαν τη μοναδική πηγή πόσιμου νερού.

Σήμερα, που η λειτουργία τους δεν είναι απαραίτητη για την επιβίωση του χωριού, καθώς το νερό παρέχεται στα σπίτια, οι κάτοικοι τείνουν να τις αμελούν. Έτσι, δόθηκε η αφορμή στους εθελοντές να μαζευτούν στον Αγ. Λαυρέντιο, με σκοπό να τις αναδείξουν και να τις παραδώσουν στις επόμενες γενιές

Η φιλοξενία των κατοίκων
Οι Έλληνες είναι περήφανοι για την αίσθηση φιλοξενίας που έχουν. Δεν είναι μια προσπάθεια να είναι έντιμοι, είναι ο τρόπος που οι άνθρωποι νιώθουν τον συνάνθρωπο τους. Συνήθως προσφέρουν στους εργάτες τα απαραίτητα, όπως καφέ, νερό ή φαγητο, φιλοξενούν ξένους στα σπίτια τους εάν αυτό είναι απαραίτητο, και γενικά «αφήνουν την πόρτα τους ανοιχτή για όποιον έχει ανάγκη» όπως λενε. Παρατηρήσαμε παρόμοιες δράσεις καθημερινά ενώ δουλεύαμε στις κρήνες και ζώντας στο χωριό. Παρακάτω καταγράφουμε κάποια παραδείγματα.

Η τοπική εκκλησιαστική διοίκηση μας προσκάλεσε να μείνουμε σε μια παιδική κατασκήνωση πολύ κοντά στο χωριό του Αγίου Λαυρεντίου, για όσο διάστημα χρειαστεί να μείνουμε, χωρίς να μας ζητήσουν τίποτα σε αντάλλαγμα.

Όλοι οι κάτοικοι του χωριού οι οποίοι ήρθαν σε επαφή μαζί μας προσπάθησαν να μας βοηθήσουν κατα την διάρκεια των εργασιών μας στις κρήνες, προσφέροντας μας νερό,καφέ, αναψυκτικα ή φαγητό.  Συχνά μας καλούσαν στα σπίτια τους και ήταν χαρούμενοι που μας συνάντησαν και επικοινώνησαν μαζί μας. Ο τοπικός ξεναγός και ιδιοκτήτης αλόγων μας προσκάλεσε να πάμε βόλτα με τα άλογά του ωστε να μας ξεναγήσει στο χωριό. Μας δώρισε το κόστος, έγινε φίλος μαζί μας και μας βοήθησε στις προσπάθειες μας.

Ένα άλλο παράδειγμαείναι αυτό του τοπικού ιδιοκτήτη παντοπωλείου, ο οποίος κάλεσε σε γεύμα όλους τους μουσικούς που συμμετείχαν στο μουσικό χωριό, τους μαγείρευε και βοήθησε καθόλη την διάρκεια του εργαστηρίου. Επίσης  μας προσέφερε μία κατοικία ιδιοκτησίας του ωστε να την χρησιμοποιήσουμε σαν κουζίνα και τραπεζαρία για τους εθελοντές. Ιδιοκτήτες εστιατορίων κάλεσαν όλους τους εθελοντές σε γεύματα στα εστιατόριά τους, σαν ευχαριστήριογια τις εργασίες που έγινανστο χωριότους.

Η φιλοξενία υπάρχει παντού στην Ελλάδα, ίσως επειδή οι άνθρωποι πραγματικά αντιλαμβάνονται τις ανάγκες επιβίωσης  και εκτιμούν  τις πολιτιστικές, πρακτικές δράσεις. Είναι ένα ζήτημα σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει να σκεφτούμε και να δράσουμε όλοι και όλες.

Hier geht es zum Beitrag auf Deutsch.

κείμενο: Beatrice, Nele, Nina, Kim, Τάσσος, Λαμπρινή, Τάσσος και Τζοβάννα
φωτογραφίες: Citizens in Action